Het Jongenshuis in Delft

Deze plek maakt onderdeel uit van de wandeling langs Delftse weeshuisen. Klik hier om terug te gaan naar de routepagina.

Dit gebouw aan de Oude Delft 137 was een gemengd weeshuis en vervolgens een tehuis voor werkende jongens. In de volksmond wordt het ook wel het Jongenshuis genoemd.

Oude Delft 137 (1926-1970)

Het gereformeerde weeshuis verlaat in 1927 het Koningsplein en betrekt het woonhuis Oude Delft 137-139. Dat is gebouwd in 1892 voor bankier W.F. van der Mandele. Op de eerste verdieping komen gescheiden slaapzalen voor jongens en meisjes. Op de begane grond aan de straatkant is de regentenkamer – met de glas-in-loodramen uit het tehuis aan de Nieuwe Plantage. Nu zitten deze ramen in de Weeskamer in het stadhuis.

Leegloop

De leegloop van het Weeshuis zet door. Weeskinderen worden steeds vaker ondergebracht in pleeggezinnen. De regenten gooien het over een andere boeg. In 1951 wordt het Weeshuis veranderd in een tehuis voor werkende jongens. Het gaat om jongens van 15 tot 21 jaar die onder toezicht staan van de Kinderbescherming. Ze krijgen hier onderdak, ondersteuning bij zelfstandig worden en groepstherapie. Het tehuis is een succes, vooral dankzij de bevlogen directeur Willem Stakenburg. Het is dan ook al gauw te klein.

Van Renswoudehuis

Het bestuur durft het zelfs aan om weer aan nieuwbouw te denken. In 1970 verhuizen de jongens naar het Van Renswoudehuis aan de Bieslandsekade. Dit is te hoog gegrepen. Er worden door het ministerie van Justitie veel minder jongens ondergebracht dan afgesproken, dus het tehuis raakt al snel in financiële problemen. In 1979 wordt het alweer afgestoten. Sindsdien heeft het Weeshuis definitief niets meer met institutionele wezenzorg te maken. Het blijft bestaan als bescheiden goededoelenstichting. In 2015 fuseert het Weeshuis met de Fundatie van Renswoude. Die steunt nu behalve studenten ook andere jongeren, in de geest van Maria Duyst van Voorhout én het Weeshuis.

Het Jongenshuis: het tehuis voor werkende jongens

Het tehuis voor werkende jongens, hier op nummer 137, wordt in de volksmond het Jongenshuis genoemd. Aan de overkant, op nummer 116, staat het Meisjeshuis, waar we de wandeling begonnen. Vanwege de namen denken veel mensen dat het Jongenshuis en het Meisjeshuis iets met elkaar te maken hebben. Deze wandeling maakt duidelijk dat dit niet het geval is. Het Jongenshuis komt voort uit het Weeshuis der Gereformeerden. Het Meisjeshuis heeft een totaal andere voorgeschiedenis en is altijd een zelfstandige instelling geweest.

Klik hier om terug te gaan naar de routepagina.