Huis Zeerust in Leidschendam

Als in 1889 de Vliet wordt verbreed moet de westelijke rand van het buiten Zeerust worden opgeofferd. Hiermee verdwijnt niet allle de koepel langs de weg, maar de ook het herenhuis wordt afgebroken en verder van de weg, min of meer op de middenas van het terrein is het nu nog bestaande huis gebouwd.

De kaart van het Hoogheemraadschap Delfland, die in 1712 door Cruquius werd gemaakt laat op de plaats van het latere Zeerus al bebouwing zien. Op de kaart van Floris Balthasars uit 1610 – 1615 is de plek leeg. Hieruit kan geconcludeerd worden dat in de 18^e eeuw een hoeve is uitgegroeid tot de buitenplaats Zeerust. In een verkoopakte uit 1798 wordt gesproken van een tamelijk nieuw huis. Een litho van 1855 door P.J. Lutgers laat een blokvormig vrij sober witgepleisterd huis zien van drie bouwlagen en vijf traveeën breed. Dergelijke in sober classicistische trant opgetrokken huizen werden veel gebouwd in de tweede helft van de 18^e eeuw. In 1798 heeft de buitenplaats tevens een koepel, paardenstal, koetshuis, tuinmanswoning en kassen. Tot de tuin behoorden moestuinen, boomgaarden, boomplantages, een vijver en een fontijn.

In de eerste helft van de 19^e eeuw komen er een perzikkas en een dierenverblijf bij. Van de tuinelelementen zijn enkel de moestuin en boomgaard rudimentair bewaard gebleven. Op basis van de nog aanwezige lanen- en padenstructuur en tracés van rijen bomen is een reconstructie van de parkaanleg gemaakt. In het nu verwilderde parkbos is een zo een vroege landschapsstijl te herkennen. Achterop het terrein bevindt zich een kunstmatige heuvel waarop een prieëel heeft gestaan. Vanaf de heuvel is er een prachtig uitzicht over de weilanden, die in de verkoopakte van 1806 gevrijwaard zijn van beplanting.

Het in 1899 nieuw gebouwde huis in eclectistische stijl heeft een onregelmatige plattegrond en telt drie bouwlagen. De versieringen bestaan voornamelijk uit horizontale lijsten en hoekpilasters. De achterzijde van het huis wordt gedomineerd door een ruime veranda, serre en een balkon. Het interieur heeft nog vele authentieke elementen. In het souterrain bevinden zich grote delen van de oude keuken. Op de bel-etage zijn de door suitedeuren gescheiden voor- en achterkamer met rijke stucwerkplafonds, marmeren schouwen en zware paneelschuifdeuren. In de hal zijn alle lambriseringen en marmeren vloeren nog aanwezig. Koetshuis en tuinmanswoning hebben door de grondige aanpassingen veel van hun authenticiteit verloren.