Den Burch Rijswijk

De oudste vermelding van Den Burch is van 1307 als Simon Simonsz. van der Burch wordt beleend met 15 morgen land. De eerste kaart van Den Burch dateert uit 1580 en toont een rechthoekige woontoren van drie verdiepingen met kantelen. Gezien de vorm zou dit kasteel omstreeks 1300 gebouwd kunnen zijn. Merkwaardig is dat het aan de zijkant van het door een gracht omgeven terrein ligt. In de nabijheid van het kasteel is tevens een grote boerderij met hooibergen te zien. Het is voorstelbaar dat het kasteel tijdens de Hoekse en Kabeljauwse twisten rond 1350 verloren is gegaan. Het is 1729 als A. de Haan de prent “Overblyfsel van het Huis Burg onder Ryswyk” maakt. Hierop is een hofstede te zien die aan de voorzijde verhoogd is. Dit was ongetwijfeld de herenkamer, waar de eigenaar zomers verbleef. Naast de boerderij ligt een vrij eenvoudige geometrische tuin.

Latere geschiedenis

Een volgende eigenaar, Pieter Loquet, heeft in de tweede helft van de 18de eeuw de boerderij laten slopen. Ook had hij de aangrenzende buitenplaats Gruisbeek aangekocht. De hier aanwezige bebouwing was toen al verdwenen en de grond werd bij die van Den Burch gevoegd. Als Petrus van der Kun Den Burch in 1784 koopt, is er sprake van een kapitaal herenhuis met tuinmanswoning, stalling, koetshuis en verdere tuinmenagerieën. De tuin heeft ook de mode van de tijd gevolgd. Is op de kaart van het Hoogheemraadschap van Delfland uit 1712 nog een formele aanleg te zien, op de kaart van A. Folles, gemaakt in 1802, is een vroeg landschappelijke aanleg getekend op het terrein van het vroegere Gruisbeek. Op beide kaarten is de plaats van de middeleeuwse woontoren nog duidelijk zichtbaar. De oudste kadastrale kaart van Rijswijk uit 1812 laat ook een landschappelijke aanleg zien op het oorspronkelijke terrein van Den Burch.

Het huidige huis is waarschijnlijk gebouwd door Pieter Loquet en mogelijk uitgebreid door Petrus van der Kun. Een litho uit circa 1855 laat een sober maar statig witgepleisterd huis zien van twee bouwlagen met een zolder. Rond 1894 wordt het huis ingrijpend verbouwd waarbij het huidige balkon, gedecoreerd met griffioenen en wapenleeuwen, is aangebouwd. Dit balkon wordt ondersteund door een zuilengalerij. De vensters krijgen een omlijsting in neorenaissancestijl. Ook de hekpijklers stammen uit deze tijd. Sinds 1951 wordt het huis gebruikt als opvanghuis en jeugdcentrum door de paters Salesianen.