Geschiedenis van de gemeente Lansingerland

Nadat in de Republiek de openbare uiting van het katholieke geloof was verboden, werd er in 1649 in Bergschenhoek een schuilkerk opgericht waar katholieken hun geloof konden uitoefenen. Het is echter opvallend dat er pas in 1658 een hervormde gemeente werd gesticht. In de Vierde Nota Ruimtelijke Ordening Extra (VINEX, 1993) werd Bergschenhoek aangewezen als groeigemeente; het dorp groeide van 6000 inwoners in de jaren 1990 tot ruim 17.000 inwoners in 2006.

De heerlijkheid Bleiswijk werd in 1242 door graaf Willem II in leen gegeven aan Gijsbrecht Bokel om het gebied te ontginnen. De vestiging van nieuwe inwoners in het gebied was een succes; al in 1248 had Bleiswijk een eigen kerk. Spoedig hierna begon met in het gebied met turfsteken. Toen in de zestiende eeuw al het 'bovengrondse' veen was afgegraven, ging men over op 'slagturven', het opbaggeren van veen onder de waterspiegel. Hierdoor nam de droge landoppervlakte van de heerlijkheid flink af: in de achttiende eeuw bestond meer dan 80 procent uit water, wat de bestuurders in de financiële problemen bracht. Daarom werd besloten gronden droog te leggen, met steun van het Hoogheemraadschap Schieland en de Staten van Holland.

Bleiswijk werd in 1582 aangekocht door de stad Rotterdam, die vervolgens grote invloed had op het plaatselijke bestuur. Hier kwam pas in 1798, in de Franse tijd, een einde aan, toen de heerlijke rechten werden afgeschaft. Op dit moment is Bleiswijk een belangrijk tuinbouwgebied. De groente- en fruitveiling 'The Greenery' en bloemenveiling 'Flora-Holland' geven Bleiswijk een centrale functie in de tuinbouw van West-Nederland. Het dorp telt ca. 11.000 inwoners.

Geschiedenis Berkel en Rodenrijs

Berkel en Rodenrijs ontstond toen in de tiende eeuw veengronden vanuit de Schie werden ontgonnen. De bevolking leefde toen vooral van het kappen van griendhout, dat in het water groeit. De naam Berkel en Rodenrijs verwijst hier naar: Berkel, van berkenbos en Rodenrijs, van het rooien van rijs(hout). Al in de tweede helft van de elfde eeuw was er in Rodenrise een kerk te vinden.

Net als in Bergschenhoek en Bleiswijk werd er in Berkel en Rodenrijs turf gestoken en ontstonden ook hier uitgestrekte plassen. In de achttiende eeuw besloot men de vruchtbare gronden onder het water droog te maken en er akkerbouw te bedrijven. Grote droogmakerijen als de Noord-, West- en Zuidpolders ontstonden in 1776. De stad Rotterdam, die zoals vermeld de heerlijkheid over Bleiswijk en Bergschenhoek bezat, dwong Berkel en Rodenrijs er bovendien toe mee te betalen aan de droogmakerijen in de andere dorpen.

Tijdens de revolutie van 1795 werd het gemeentebestuur door patriotten aan de kant gezet en overgenomen. In 1855 breidde Berkel en Rodenrijs uit en werd De Tempel toegevoegd aan de gemeente. Sinds de Tweede Wereldoorlog is het inwoneraantal meer dan verdrievoudigd. In 2006 telde het dorp 19.000 inwoners.