Meer over molens

Molens zijn bepalend voor het Hollandse landschap en voor de Nederlandse identiteit. Het zijn unieke onderdelen van ons culturele erfgoed en worden internationaal gezien als Hollands beeldmerk bij uitstek. Van de 1200 molens die Nederland nog telt, staan er zo’n 225 in Zuid-Holland, dat daarmee de grootste molenprovincie van het land is.

Molens in Zuid-Holland

Ooit waren er veel meer van deze indrukwekkende op windenergie werkende ‘machines’. Rond het midden van de 19e eeuw telde alleen Zuid-Holland er al 1275. Vanaf de 16e eeuw leverden ze een uiterst belangrijke bijdrage aan Hollands welvaren. Ze maalden niet alleen het graan tot meel en het water uit de polders, maar zaagmolens maakten het ook mogelijk dat er gemakkelijker houten schepen konden worden gebouwd. Een direct gevolg daarvan was dat de Republiek der Verenigde Nederlanden over een grote oorlogs-, vissers- en handelsvloot kon beschikken en dat een intensieve overzeese handel met verre landen als China mogelijk werd.

De komst van stoommachines in het midden van de 19e eeuw betekende het begin van het einde voor veel molens. Hun aantal liep sindsdien snel terug, maar gelukkig bleven er toch nog vele bewaard. Velen spannen zich in om te voorkomen dat er nog meer verdwijnen en de resterende molens niet alleen bouwkundig goed worden onderhouden, maar ook voldoende ruimte hebben om vrij in de wind te kunnen draaien. Alleen al in Zuid-Holland zorgen vijfenveertig organisaties ervoor dat molens onderhouden worden, dat zij draaien en malen en zoveel mogelijk voor het publiek toegankelijk zijn. Het provinciaal bestuur van Zuid-Holland koestert ‘zijn’ molens en ondersteunt ze zowel financieel als door middel van deskundige begeleiding bij onderhoud en restauraties.