Stedelijke politiek in de zeventiende eeuw

Hun uitgebreide familie- en vriendschapsrelaties zorgden ervoor dat zij keer op keer de belangrijkste bestuursfuncties konden bemachtigen. De families speelden elkaar bovendien voortdurend de bal toe, waardoor gewone burgers nauwelijks toegang hadden tot het stadsbestuur.

Stadsbestuur

Het stadsbestuur bestond uit een aantal burgemeesters, de vroedschap, de schout en diens schepenen. Meestal waren er vier of zes burgemeesters die voor een periode van vier jaar zitting hadden. Zij waren belast met het dagelijkse bestuur van de stad en waren de vertegenwoordigers van de burgerij. Voor dit ambt werden uitsluitend regenten gekozen die lid waren van de vroedschap. De vroedschap was een groep van maximaal veertig regenten die verantwoordelijk was voor de economische en financiële ontwikkelingen van de stad. Daarnaast was de vroedschap verantwoordelijk voor het aanstellen van de nieuwe burgemeesters. De leden werden voor het leven gekozen. Hiervoor moesten zij wel aan een tweetal voorwaarden voldoen: lid zijn van de gereformeerde (calvinistische) kerk en in het bezit van een eigen huis.

Rechtshandhaving

Belangrijk voor het stadsbestuur waren ook de schout en schepenen. De schout hield zich bezig met de handhaving van de orde en sprak recht. Hij was tevens voorzitter van de schepenen, die de stedelijke rechtbank vormden en de stadseigendommen beheerden. De schout werd voor meerdere jaren aangesteld, de schepenen voor één jaar. Ten slotte was er de schutterij, een burgerwacht van de lagere burgerij, die verantwoordelijk was voor de bescherming van de stad bij een opstand, belegering of brand. Om toe te treden tot de schutterij moest men zelf een uitrusting, een wapen en uniform, betalen. Eén keer in de maand liepen de schutters onder leiding van een officier wacht.