In de Hongerwinter van 1945 zijn naar schatting zo’n 50.000 kinderen uit de steden in het westen uitgezonden naar het oosten en noorden van Nederland. Het uitzenden kende al een lange traditie; sinds het einde van de negentiende eeuw werden er al kinderen uitgezonden naar het platteland of de zee om aan te sterken. Deze keer was de reden tot kinderuitzending, een hele acute; er heerste hongersnood in het westen van Nederland. 

Piet en Liesbeth Hoogduin werden beide als kind naar andere delen van het land vervoerd om aan te sterken. 

Liesbeth Hoogduin was negen toen ze op 21 maart 1945 vanuit Rijswijk begon aan een tocht naar Zwolle die tien dagen zou duren. Ze zou tot 8 juli 1945 van huis wegblijven. Lees haar verhaal

Piet Hoogduin was 12 en woog nog maar 32 kilo, veel te weinig voor zijn lengte en leeftijd. Hij kwam in Groningen terecht, na een moeizame tocht per boot over het IJsselmeer. Lees zijn verhaal