Om de verveling te verdrijven mochten de geïnterneerde officieren, uiteraard onder toezicht van de bewakers, zwemmen in de gracht rondom het fort. Het was niet toegestaan om aan de overkant op de kant te klimmen. In augustus 1915 lukte het twee luitenants (Sent en De Mornay) bijna op deze wijze te ontsnappen. Terwijl hun collega's de bewakers afleidden, gingen zij er vandoor. Ze liepen al op de Zuidzijde (de weg die langs het fort loopt), maar helaas voor hen sloeg een oplettende timmerman die op de Schans aan het werk was alarm.

Omdat er verder niet veel te doen was op het fort werden de activiteiten díe georganiseerd werden altijd druk bezocht. "Of het nu om een lezing van de Rijkszuivelconsulent in de provincie Zuid-Holland, een optreden van de Bodegraafse rederijkersvereniging H.K. Poot of een preek van de gereformeerde predikant ds. G. Wisse ging, altijd was er een uitgebreid publiek aanwezig." (Uit: W.R.C. Alkemade, Genius Loci. Interneringsoord Wierickerschans (2006))